วันอาทิตย์ที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2561

คุณแดนที่รัก : คนเจ้าเล่ห์

คุณแดนที่รัก : คนเจ้าเล่ห์


"อือออ.." ผมครางขึ้นในลำคอเมื่อริมฝีปากหนาประทับเข้ามาที่ริมฝีปากของผมก่อนจะดูดดุนริมฝีปากล่างของผมอย่างสนุกสนาน
คนข้างบนเริ่มรุกผมมากขึ้นโดยแทรกลิ้นร้อนเข้ามาภายในโพรงปากนุ่มและเกี่ยวตวัดกับลิ้นเล็กๆของผม
การจุมพิตที่แสนอ่อนโยนครั้งนี้ทำเอาหัวสมองของผมขาวโพลนพร้อมกับเรี่ยวแรงที่เริ่มพลันหายไปและเปลี่ยนไปจับเข้าที่ไหล่หนาเพื่อหาที่พักพิงให้กับมือเล็กทั้งสองข้าง
"..ฮื่อ!" ผมร้องขึ้นเบาๆเมื่อมือหนาเริ่มไล้ไปตามผิวเนียนภายใต้เสื้อผ้าของผมเบาๆแต่กลับทำให้ผมรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นจนเกิดเม็ดเหงื่อผุดขึ้นบนใบหน้า
"พี่ขอนะครับ" เสียงนุ่มทุ้มดังขึ้นแผ่วเบาข้างหูก่อนที่จมูกโด่งของคนร่างหนาจะฝังลงที่พวงแก้มนิ่มของผม
"แต่ผม..กลัว" ผมพูดขึ้นด้วยนํ้าเสียงสั่นๆก่อนจะจับแขนแกร่งไว้แน่น
"พี่สัญญาว่าจะทำเบาๆ ขอแค่ให้เราผ่อนคลายก็พอ" มือหนาถูกส่งมาลูบกลุ่มผมนิ่มเบาๆก่อนจะคลี่ยิ้มบางๆออกมาให้ผมรู้สึกสบายใจ
"อือ..อย่าทำผมเจ็บนะครับ" ผมพูดขึ้นเบาๆก่อนจะคลายแรงที่แขนแกร่งออก
เมื่อเห็นดังนั้นร่างหนาก็เริ่มถอดเสื้อผ้าบนร่างกายของตนเองออกโดยเริ่มจากเสื้อเชิ้ตของตนเองเผยให้เห็นผิวกายขาวพร้อมกับกล้ามเนื้อที่ดูแข็งแรงของคนตรงหน้า
ผมรู้สึกใบหน้าร้อนผ่าวเมื่อเห็นร่างที่เปลือยท่อนบนของคุณแดนก่อนที่ผมจะเบี่ยงหน้าเล็กน้อยด้วยความเขินอาย
มือหนาเริ่มหันมาจัดแจงเสื้อผ้าของผมออกบ้างโดยเริ่มจากเสื้อยืดสีฟ้าของผมตามด้วยอาภรณ์ท่อนล่างต่อทำให้ผมเหลือเพียงแค่ชั้นในตัวจิ๋วที่คอยปกปิดอยู่เท่านั้น
"อือ..คุณแดน" ผมมองไปยังใบหน้าคมที่แอบลอบกลืนนํ้าลายเมื่อจ้องมองมาที่ผมก่อนจะเคลื่อนใบหน้าเข้าใกล้กับร่างกายของผม
"..อ๊ะ!" ผมร้องขึ้นด้วยความตกใจเมื่อโดนเขี้ยวคมฝังลงที่แผ่นอกพร้อมกับแรงขบเม้นไปทั่วจนผมต้องแอ่นอกขึ้นไปตามขมเขี้ยวของร่างหนา
"ยั่วพี่แบบนี้ไม่ดีนะครับ" คุณแดนพูดขึ้นก่อนจะเลื่อนใบหน้าลงตํ่าเรื่อยๆจนถึงกลางกายของผม
คนร่างหนามองไปยังส่วนกลางของร่างกายผมที่กำลังขยายตัวไปตามแรงขับแห่งอารมณ์ที่พลุกพล่านขึ้นก่อนที่มือหนาจะสัมผัสกับแก่นกายของผมเบาๆแต่กลับทำให้ร่างกายผมกระตุกทันทีเมื่อโดนสัมผัส
"อ๊ะ!อย่าจับ" ผมรีบปัดป่ายมือหนาออกแต่ก็ไม่เป็นผลนักและยังทำให้มือของคุณแดนเกี่ยวเอาชั้นในปราการด่านสุดท้ายให้หลุดออกไปอีกด้วย ทำให้ร่างกายของผมตอนนี้เปลือยเปล่า เผยผิวเนียนให้ประจักษ์แก่สายตาคมที่กำลังจ้องมองมาอย่างไม่วางตา
มือหนาเริ่มปรนเปรอผมอย่างทะนุถนอมโดยเริ่มรูดไปตามความยาวช้าๆแต่กลับทำให้ผมครางออกมาไม่เป็นภาษากับความร้อนกลางกาย
"คุณแดน..แฮ่กๆ!" ผมเริ่มหอบหายใจถี่เมื่อมือหนาเริ่มเร่งจังหวัให้เร็วขึ้นจนร่างกายผมบิดเร้าไปมาอย่างเสียวซ่าน
"อึก!..อ๊า" ผมร้องขึ้นเมื่อรู้สึกถึงฝั่งฝันพร้อมกับปลดปล่อยนํ้าสีขาวขุ่นออกมาเปรอะเปื้อนทั่วแผ่นอกและมือหนาของคุณแดน
"รู้สึกอย่างไรบ้างครับ" คุณแดนเอ่ยถามด้วยสีหน้ามีความสุข
"คุณแดนแกล้งผม..อย่ากินมันนะครับมันสกปรก" ผมบ่นอุบอิบให้คนตรงหน้ารู้สึกผิดแต่ก็ไม่ได้รับผลตอบรับอะไรมากนักก่อนที่ผมจะรีบร้องห้ามเมื่อคนตรงหน้าแลบลิ้นเลียคราบนํ้ารักบนฝ่ามือหนา
ร่างหนายกตัวผมให้ลอยขึ้นจากเตียงก่อนจะให้นั่งลงบนร่างกายหนาที่เข้านอนแทนที่
"จีฮุนทำให้พี่บ้างสิครับ" ร่างหนาพูดขึ้นก่อนจะปัดปอยผมที่ปรกหน้าของผมออก
"อะ..อือ" ผมอึกอักเล็กน้อยก่อนจะร้องครางขึ้นมาเบาๆเมื่อรู้สึกถึงส่วนแข็งขืนที่ดันกับบั้นท้ายของผมอยู่ใต้กางเกงยีนส์สีซีด
ผมเคลื่อนตัวลงจากร่างกายหนาก่อนจะเอื้อมมือสั่นๆไปจับเข้าที่หัวเข็มขัดหนังของคนตรงหน้าก่อนจะเริ่มปลดเข็มขัดเส้นนี้ออกพร้อมกับปลดกระดุมและซิปเหล็กบนยีนส์ออกอย่างกล้าๆกลัวๆ
"อ่าาา" เสียงครางดังขึ้นโดยคุณแดนเมื่อมือของผมปัดเฉียดโดนกลางกายของคนตรงหน้าหลายต่อหลายครั้ง
ผมเริ่มถอดกางเกงออกจนหมดเผยให้เห็นกางเกงชั้นในสีเข้มที่โป่งพองคับแน่นจนผมใจกระตุกวูบกับขนาดตรงหน้า
ผมเริ่มสั่นขึ้นอีกครั้งเมื่อเริ่มรู้สึกกลัวกับขนาดของแก่นกายใหญ่ภายใต้ชั้นในก่อนที่จะตัดสินใจถอดชั้นในสีเข้มออกภายในรวดเดียว
แต่ทันทีที่ปราการด่านสุดท้ายหมดไปส่วนที่แข็งขืนของร่างหนาก็ผงาดขึ้นแก่สายตาของผมแต่มันกลับทำให้หน้าผมเห่อร้อนเอาอย่างมาก
"อ่าคนดีของพี่" เสียงนุ่มทุ้มครางขึ้นอีกครั้งเมื่อมือนิ่มสัมผัสเข้ากับแก่นกายหนา
ผมเริ่มไล้ไปตามความยาวของกลางกายแต่กลับรู้สึกฝืดเคืองยามที่สัมผัสขึ้นลง จนทำให้ผมต้องอ้าปากครอบแก่นกายยักษ์เข้าไป
"เรากำลังจะทำให้พี่คลั่งตายนะจีฮุน" คุณแดนพูดขึ้นยามที่โพรงปากร้อนสัมผัสเข้ากับแก่นกายของเขาก่อนที่คุณแดนจะแทรกมือหนาเข้าที่กลุ่มผมนิ่มและลูบเบาๆด้วยความพึงพอใจ
ผมพยายามปรนเปรอให้คุณแดนพอใจได้มากที่สุดแต่ด้วยความที่เป็นครั้งแรกของผมเลยทำให้มีท่าทางเก้ๆกังๆจนแม้แต่ผมก็รู้สึกตลกกับท่าทางของตน
"ค่อยๆนะครับ อย่าให้ฟัน..อ่า!" เสียงนุ่มทุ้มที่เหมือนกำลังจะบอกอะไรสักอย่างกับผมก่อนที่จะกลายเป็นเสียงครางแทนเมื่อฟันน้อยๆของผมกระทบเข้ากับลำกายแกร่ง
ผมรีบช้อนตามองเพื่อขอโทษกลับไปแต่ร่างหนาโบกมือเบาๆเป็นเชิงไม่เป็นไร
ผมเริ่มคุ้นชินมากขึ้นก่อนที่ผมจะเริ่มขยับหัวและใช้ลิ้นแตะเข้าที่แก่นกายเบาๆเพื่อปรนเปรอ
"เราทำพี่คลั่งจริงๆแล้วนะ อย่าโกรธพี่นะครับ"
"อื้อ!" ผมร้องขึ้นเมื่ออีกฝ่ายสวนเอวสอบเข้ามาทำเอาผมสำลักทันทีแต่คนตรงหน้ากลับเริ่มขยำกลุ่มผมนิ่มแรงขึ้นด้วยอารมณ์ที่พุ่งพล่าน
"อีกนิดเดียวครับ..อ่าาาาา" ร่างหนาจับหัวผมให้คลอนไปมาก่อนจะค้างอยู่หนึ่งก่อนจะรู้สึกถึงของเหลวอุ่นที่พุ่งอยู่ในโพรงปากจนเต็มไปหมด
ผมรีบผละหัวออกอย่างรวดเร็วพร้อมกับของเหลวสีขาวขุ่นที่ไหลย้อยตรงมุมปากก่อนที่จะถูกเช็ดโดยมือหนาของคุณแดน
อึก!
ผมกลืนของเหลวในปากลงไปไม่ให้มันไหลย้อยออกมาอีกก่อนจะต้องเบือนหย้าเพราะรสชาติเฝื่อนของของเหลวสีขาวขุ่นเมื่อครู่
"อือ..ฝาด"
"แล้วใครใช้ให้กินล่ะครับ"
"ฮือ!ทีคุณแดนยังกินเลย" 
"แต่ของเราหวานนะครับ หวานมากด้วย" คุณแดนเอ่ยด้วยใบหน้าเจ้าเล่ห์ก่อนจะยิ้มออกมากับท่าทางของผม
"ทะ..ทะลึ่ง" 
"ต่อไปนี้ของจริงแล้วนะครับ" ร่างหนาพูดขึ้นก่อนจะรับรู้ถึงสัมผัสร้อนที่วนเวียนอยู่ที่บั้นท้ายของผม
"อ๊ะ!" ผมร้องขึ้นเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามาภายในร่างกายของผมพร้อมกับสัมผัสวาบหวามโดยมือหนาที่กำลังหยอกล้อกับยอดอกของผมอยู่
"ไม่เกร็งนะครับคนดี"
"แต่มันเจ็บ..อ๊ะ!ตรงนั้น" ผมพูดเสียงอู้อี้ก่อนจะร้องขึ้นเมื่อนิ้วเรียวไปสัมผัสโดนกับจุดบางอย่างที่ทำให้ร่างกายผมกระตุกราวกับโดนไฟช็อต
"เขาเรียกว่าจุดกระสันถ้าโดนเราก็จะรู้สึกดี" คุณแดนพูดขึ้นก่อนจะกดยํ้าลงตรงจุดเดิมหลายรอบจนเกิดเสียงครางดังลั่น
"อึก!อย่าแกล้งผม" ผมกัดปากของตนเองไว้แน่นไม่ให้มันเสียงครางเล็ดลอดออกมาเมื่อคุณแดนเพิ่มนิ้วเข้ามาจากหนึ่งเป็นสองเพื่อให้ผมรู้สึกคุ้นเคย
ร่างหนาถอนนิ้วทั้งสองออกก่อนจะแทรกแก่นกาาใหญ่เข้าไปแทน
"อ๊า!เจ็บ ผมเจ็บ..ฮือ!" ผมครางออกมาสุดเสียงเมื่อแก่นกายใหญ่เข้ามาภายในร่างกายอย่างคับแน่นและเจ็บปวดจนนํ้าตาผมไหลออกมาไม่หยุด
"ไม่เกร็งนะครับคนดี ผ่อนคลายนะคนเก่งของพี่" คุณแดนพูดปลอบประโลมผมก่อนจะจูบซับนํ้าตาบนใบหน้าของผมให้
ร่างหนาค้างแก่นกายอยู่นานให้ร่างกายของผมเลิกเกร็งก่อนที่เอวสอบจะค่อยๆขยับช้าๆอย่างอ่อนโยน
"อือออ.."
"ไม่เจ็บแล้วใช่มั้ยครับ" ร่างหนาเอ่ยถามผมพร้อมกับเร่งจังหวะรักให้เร็วขึ้นจนผมต้องคล้องลำคอแกร่งและจิกเล็บไว้ด้วยความเสียวซ่าน
"อือ..ผมไม่ไหวแล้ว" ผมพูดขึ้นเมื่อโดนแก่นกายหนาโดนเข้าที่จุดสัมผัสภายในช่องทางหลายครั้งติดๆกัน
"ปลดปล่อยออกมาได้เลยนะครับ" ร่างหนาพูดขึ้นแต่ก็ยังคงเร่งจังหวะที่เอวอยู่ต่อจนผมบิดเร้าร่างกายและปลดปล่อยนํ้ารักออกมาอีกครั้งเปรอะหน้าท้องแกร่งของคุณแดนจำนวนมาก
คุณแดนกระแทกกายหนาอีกสองสามครั้งก่อนที่ผมจะรู้สึกถึงความอุ่นของของเหลวที่พุ่งเข้ามาภายในร่างกายของผมจำนวนมาก
"แฮ่กๆ!" ผมหอบหายใจก่อนจะซุกหน้าลงบนอกแกร่งอย่างเหนื่อยอ่อนกับกิจกรรมที่พึ่งผ่านมา
"นอนพักก่อนมั้ยครับ"
"อือ..ไม่เอา คุณแดนจะทิ้งผมใช่มั้ย"
"ไม่ใช่นะครับ ทำไมถึงงอแงล่ะเนี่ย"
"ก็ผมเคยได้ยินว่าเคยมีคนฟันแล้วทิ้งนี่นา"
"คิดอะไรแปลกล่ะครับเราพี่ไม่ทิ้งจีฮุนไหไหนหรอก รักมากกว่าเดิมด้วยซํ้าคนเก่งของพี่"
"อืออออ" ผมซุกหน้าเข้ากับไหล่กว้างด้วยความเขินอายกับคำพูดหวานๆของคนตรงหน้า
"พี่พาไปอาบนํ้านะครับ จะได้ไม่เหนียวตัวนะ"
"ก็ได้ครับ"
"แล้วสนใจต่อในห้องนํ้ามั้ยครับคนดี" เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยกระซิบเบาๆอย่างมีเลศนัยก่อนจะอุ้มผมเดินตรงไปที่ห้องนํ้าภายในห้อง
"ฮือ!ไม่เอาแล้ว คุณแดนนน!!!" แล้วผมจะรอดไหมล่ะครับ...

อย่าลืมกลับไปเลือดหมดตัวกันนะขรั่บ
คุณแดนที่รัก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น